Het moet drie jaar of langer geleden zijn dat dit event nog plaatsvond. Gelukkig kon Lijder met een inleidende speech samenvatten waar het allemaal om draait: in eerste instantie hijzelf als tweevoudig winnaar en organisator van het event, de koppeltijdrit (alles geven op een geaccidenteerd parcours, maar hé, “we zin gin bleiters” hé) en tenslotte iets van minstens 10 meter tussen de groepen … O ja, en ook, Wim Bakelant, onze veel te vroeg heen gegane vriend (en tevens vaste seingever op dit event) met de eeuwige glimlach en de kleine pretoogjes diep in de oogkas… We denken aan jou Wim!

Afspraak 1 mei, 9u ’s morgens, met loting om 9u30, en start om 10u. Ikzelf arriveerde rond 9u20 maar er was reeds geloot (afspraken worden steeds bij benadering nageleefd binnen Terdewiel en dat hoort ook zo, want we zijn hier voor ons plezier hé). Ik mocht in het wiel van Schleck kruipen voor twee rondes van 8 a 9 km. Het angstzweet bekroop me, de tijdrit moest nog beginnen en ik was veel te zwaar gekleed, met lange broek en wintertrui. Den Hollander en Pamper hadden er zichtbaar plezier in toen ze deze gedachten voor mij expliciteerden…

We startten met een plenaire verkenningsronde van het nieuwe parcours en er bleek heel wat randanimatie te zijn voorzien dit jaar: wegenwerken, vinkenzetting en Preshoekbosrun… Kelly Verbier en Boxeur hadden (als echte drijvende krachten achter dit event, maar shht, niet aan Lijder vertellen) alles uit de kast gehaald om er een ware Vlaamse volkskermis van te maken! Er mankeerde enkel nog een kraam met gedroogde wijtings en wulloksen. Bij deze een suggestie voor de volgende editie…

We startten uiteindelijk rond 10u11 aan de wedstrijd, die eigenlijk slechts een intermezzo was tussen de inleidende speech van Lijder en de afsluitend woordje van Lijder. Zij het een essentieel en cruciaal intermezzo, want zonder wedstrijd geen inleidend en afsluitend woordje uiteraard. Met 7 teams, met telkens twee minuten tussen de teams, die elk zo’n halfuur onder weg zouden zijn, was de wedstrijd in ca. 45 minuten afgewerkt.

Het snelste team in de figuurlijke zin van het woord waren Rebbeke en Kelly Verbier. Op de zesde plaats eindigden Gele Kanarie en Bram (die dringend een alias moet krijgen toebedeeld). Op de vijfde plaats eindigden Lijder en Frisko, die zonder pech (lekke banden en valpartijen) veel hoger waren geëindigd (immers enkel de allergrootsten kunnen zich consequent op externe factoren verhalen bij falen). Op de vierde plaats eindigden den Hollander en Pyjama die het naar eigen zeggen bergop hadden laten liggen. Op de derde plaats dan: Burger en 1302. Burgers doop op de Koppeltijdrit en 1302 die volgens de Skoe het snelst aan het rondpunt kwam opgedraaid, zich smijtend als een Vlaamse krijger die de Franse ridders een lesje ging leren in de rand van de weide waarop de Guldensporenslag werd bevochten. Op de tweede plaats eindigde Pamper en Boxeur en dit slechts op 9 seconden van de eerste, zijnde Schleck met zijn zak Marokkaanse grond. We zullen het nooit weten “waar ze het hebben laten liggen” of “waar ze het verschil hebben gemaakt”. Who cares?! Het was weer een geslaagd event die werd afgesloten met enkele pinten, zoals het een goede Vlaamse kermis betaamt! Bedankt aan de organisatie en de deelnemers!

Marokkaantje